Sunday, October 19, 2014

მეორედ დაბადება, ანუ ღია ჰორიზონტში გამავალი სარკმელი

ამ საღამოს ერთი არაბული ანდაზა წავიკითხე: "წიგნი ბაღს ჰგავს, რომელსაც ჯიბით ატარებ." ამ მშვენიერმა ანდაზამ რატომღაც საყვარელი პოეტი ქალი გამახსენა, ალბათ მის ლექსებში ხშირად ნახსენები ბაღის, ანაც იმ კონკრეტული ლექსის გამო, რომელსაც "მე ვწუხვარ ბაღზე" ჰქვია. არა, ლექსსა და ანდაზას არაფერი აკავშირებთ, უბრალოდ, სიტყვების ასოციაციური ჯაჭვი გაიბა, თან განწყობა მაქვს ასეთი – ქალთა საკითხებზე ბოლოდროინდელი წუხილის გამოძახილი. ჰოდა, ამ დროს, ვინ შეიძლება გამხსენებოდა, თუ არა ეს ირანელი მეამბოხე პოეტი ქალი –  ფორუყ ფაროხზადი – რომლის ლექსებშიც ალბათ ყველა ქალი იპოვის თავის სათქმელს და, ზოგადად, ყველა მკითხველი – მოსასმენს. მისი ლექსების ეს პატარა კრებული ჩემთვის ნამდვილად ჰგავს ბაღს, რომლის ტარებაც ჯიბით შეიძლება.

კრებულს "მეორედ დაბადება" ჰქვია; არაჩვეულებრივი ლექსების გარდა შეგიძლიათ წაიკითხოთ ინტერვიუ ფორუხთან, ასევე მთარგმნელის, გიორგი ლობჟანიძის, წინათქმა.

2 comments:

Tina Nadiradze said...

erti suli maqvs, rodis vikidi.

Keti said...

თიკო <3