წიგნმა თავიდან ძალიან ჩამითრია, მომწონდა ავტორის თხრობის სტილი, პირველი თავებიდან არაერთი ფრაზა მოვინიშნე კიდეც, მაგრამ შემდეგ და შემდეგ თხრობა მდორე გახდა, ამბავი (უფრო სწორედ, ამბები) – ჩემთვის მოსაწყენი. ალბათ იმანაც იმოქმედა, რომ ოჯახური საგები, ზოგადად, არ მხიბლავს. მიუხედავად ამისა, კითხვა მაინც დიდი მოლოდინით დავიწყე – ბევრი კარგი მსმენოდა ავტორის, მარგარეტ ეტვუდის შესახებ და მინდოდა ამ წიგნის წაკითხვა ("ბრმა მკვლელი" 2000 წლის საუკეთესო რომანად არის აღიარებული და ავტორს ბუკერის პრემია მოუტანა). თუმცა, კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი: წიგნის კითხვა განსაზღვრული მოლოდინით არ უნდა დაიწყო, უბრალოდ უნდა შეუდგე კითხვას.
"ბრმა მკვლელში" მკითხველს რამდენიმე რომანი დახვდება: ერთი – აირისის ოჯახური ამბავი, მეორე – უშუალოდ "ბრმა მკვლელი", რომელიც სამ მოთხრობად იყოფა: მთავარი ხაზი ფარულ სასიყვარულო ისტორიას უჭირავს, მისი გმირი კი ისტორიულ და სამეცნიერო ფანტასტიკის ჟანრის ამბებს ყვება.
მე მიყვარს რომანები, რომლებშიც რამდენიმე ისტორია ვითარდება. ამ მხრივ, პოლ ოსტერის "მისნის ღამეს" გამოვყოფდი, თუმცა მარგარეტ ეტვუდის "ბრმა მკვლელზე" იგივეს ვერ ვიტყვი, – ძალიან ეკლექტიკური წიგნია.
4 comments:
miyvars msgavsi shinaarsis cignebi,axla saxlshi rom viknebi bevri dro mekneba da avinazgaureb mxatvrul literaturastan dakavshirebut dakargul dros.
ტომა, იმედია მერე შენს "პატარა ბიბლიოთეკაშიც" დაწერ შთაბეჭდილებებს
ho, mitovebulia eg sackali blogi.
:)
Post a Comment